عدم تحقق برنامه های صنعت برق را به نوعی می توان شکست برنامه ششم توسعه و دستیابی به اهداف آن و البته باقی ماندن بخش اعظمی از مشکلات کشور در زمینه فقر، بیکاری، کاهش رشد اقتصادی و … تلقی کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت نیرو (پاون)، بر اساس پیش‌بینی های موجود و بر اساس آنچه که در حال حاضر در بخش مصرف برق در حال اتفاق افتادن است، سالانه به طور متوسط ۶ تا ۷ درصد بر میزان مصرف برق در کشور افزوده می شود، به گونه ای که در تابستان سال گذشته نیز میزان مصرف برق در اوج بار خود به ۵۵ هزار و ۴۰۰ مگاوات رسید که این رقم در نوع خود بی سابقه بود.
همچنین میزان فروش برق به مشترکین متناسب با این افزایش مصرف نیز بالا رفت و عدد ۲۵۰ میلیارد کیلووات ساعت را ثبت کرد که اگر این رشد ۶ تا ۷ درصدی مصرف را در سال های آینده نیز متصور باشیم باید انتظار داشت میزان فروش برق به مشترکین در سال آینده به ۲۶۵ میلیارد کیلووات ساعت و در سال ۱۴۰۰ به ۳۱۶ میلیارد کیلووات ساعت برسد.
همچنین برآورد می شود متناسب با این افزایش مصرف برق، حداکثر نیاز مصرف اصلاحی نیز ۴ تا ۵ درصد افزایش پیدا کند که اگر این امر صورت پذیرد، حداکثر نیاز مصرف اصلاحی کشور در سال ۱۴۰۰ به بیش از ۷۰ هزار مگاوات می رسد.
با احتساب چنین رشد مصرفی در سال های آتی می بایست شرکت نیروگاه های حرارتی کشور به‌عنوان متغیر اصلی در تأمین برق کشور(نزدیک به ۸۶ درصد از برق کشور از این نیروگاه ها تامین می شود) بر میزان ظرفیت نصب شده نیروگاهی کشور بیفزاید، که با احتساب نیاز مصرف اصلاحی و رشد ۶ تا ۷ درصدی مصرف در اوج بار تابستان، می بایست چیزی نزدیک به ۲۶ هزار مگاوات نیروگاه جدید وارد مدار شود که تاکنون در سال جاری- بعنوان اولین سال شروع برنامه ششم توسعه-، تنها ۱۹۰۴ مگاوات آن وارد مدار شده است.
مجموعه مواردی که در اینجا ذکر شد به این معناست که صنعت برق کشور برای تداوم پایداری شبکه و تداوم رکورد روشنایی خود در ۱۵ سال گذشته نیازمند جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی است.
سرمایه ای که تنها برای صنعت نیروگاهی کشور سالانه به چیزی نزدیک به ۲۰ هزار میلیارد تومان می رسد. این در حالی است که کل درآمدهای صنعت در سال گذشته برابر با همین مقدار بوده است.
بنابراین چنانچه از هم اکنتون چاره برای اقتصادی کردن صنعت برق و یا کاهش میزان مصرف برق نیندیشیده نشود، ممکن است با تداوم وضعیت کنونی صنعت برق کشور با مشکلات عدیده ای در تحقق برنامه های پنج ساله ششم توسعه مواجه شود.
و همان طور که می دانیم عدم تحقق برنامه های این صنعت را به نوعی می توان شکست برنامه ششم توسعه و اهداف آن و باقی ماندن بخش اعظمی از مشکلات کشور در زمینه فقر، بیکاری، کاهش رشد اقتصادی و … تلقی کرد.
منبع:پاون کد خبر:- تاریخ انتشار:۱۳۹۶/۱۰/۲۷
