پژوهشگران و باستان شناسان زیر آب استرالیا در حال مطالعه و بررسی منطقه ای در آب های نزدیکی این کشور هستند که به دلیل وجود صخره های مرجانی سبب غرق شدن تعداد زیادی کشتی در قرون گذشته شده است.
تیمی از باستان شناسان زیر آب موزه ملی دریایی استرالیا با همکاری بنیاد سایلنت ورد (Silentworld Foundation) در حال مطالعه؛ شناسائی و کشف تعدادی کشتی باستانی در زیر آب هستند. یکی از مهمترین این کشتی ها با نام جنی لیند (Jenny Lind) شهرت داشته و در سال ۱۸۵۰ میلادی پس از برخورد با یک صخره جزیره مانند مرجانی که در زیر آب قرار دارد، غرق شد. این صخره مشهور کن ریفز (Kenn Reefs) نام داشته و در دریای جزایر مرجانی واقع در نزدیکی استرالیا قرار دارد.
برای نخستین بار بقایای این کشتی باستانی در یک عملیات کاووش و شناسائی در سال ۱۹۸۷ میلادی کشف شد ولی باستان شناسان قادر به بررسی و تعیین موقعیت دقیق بدنه کشتی نبودند. در آن زمان اعتقاد بر این بود که کشتی فوق و ۲۸ (یا ۲۹) سرنشین آن بر اثر شرایط نامناسب جوی در مناطق استوائی در هم شکسته شده و پس از غرق شدن در بستر دریا قرار گرفته است.
کشتینی لیندا از مقصد ملبورن به سمت سنگاپور حرکت می کرده و مسافران و ملوانان آن که ۳ کودک نیز در بین آن ها قرار داشتند، در تاریخ ۹ نوامبر ۱۸۵۰ میلادی سفر خود را آغاز کردند. پس از غرق شدن این کشتی، تمامی سرنشینان آن نجات پیدا کرده و به مدت ۳۷ روز در جزیره ای ماسه ای در پشت این صخره های مرجانی پناه گرفته و سپس توانستند با کمک بقایای شکسته شده کشتی که به ساحل رسیده بود، قایقی جدید ساخته و مسافتی بالغ بر ۶۰۰ کیلومتر را به سمت ملبورن حرکت کرده و به سلامت به ساحل نجات برسند. این رویداد در روزنامه های آن زمان بازتاب زیادی داشت.
در مطالعات جدید، پژوهشگران موفق به شناسائی و تعیین موقعیت توپ کشتی، لنگر بزرگ، و سنگ های داخل کشتی (ballast stones – هرچیز سنگینی چون شن و ماسه که در ته کشتی میریزند تا از واژگون شدنش جلوگیری) متعلق به ۴ کشتی مشابه دیگر که در قرن نوزدهم میلادی در این منطقه غرق شده اند، شده و احتمال داده می شود این کشتی ها در مسیر بازرگانی دریایی که در بین استرالیا، فرانسه و جزایر مستعمراتی هلند در اقیانوس آرام وجود داشت، حرکت کرده و غرق شدند. این صخره پس از مشکلات متعددی که برای کشتی های مختلف پیش آورد سرانجام در سال ۱۸۵۹ میلادی در نقشه ها و راهنماهای دریایی اضافه شد تا کشتی های بیشتری بر اثر برخورد با آن غرق نشوند.
در حال حاضر بقایای چهار کشتی مختلف در این محل با یکدیگر ادغام شده اند که این موضوع، تفکیک و مطالعه آن ها را از یکدیگر دشوار می کند. بررسی های تاریخی و مطالعه متون دریانوری نیز حاکی از قدیمی بودن حوادث دریائی در این محل است. در یک گزارش دریانوردی متعلق به سال ۱۸۵۷ میلادی ذکر شده است که در این محل بقایای تعداد زیادی کشتی های غرق شده دیده می شوند. بررسی های دقیق تر نشان می دهد که دستکم هشت گزارش مبنی بر غرق کشتی های مختلف در این محل ثبت شده است که احتمالا بقایای آن ها هنوز در زیر آب هستند.
منبع:livescience کد خبر: ۳۳۸۴۱تاریخ انتشار:۲۱ خرداد ۱۳۹۶
