کلیات:
واحدهای مصرف کننده می توانند از طریق به کار گیری و استفاده از ابزار کاهنده، به کاهش مصرف آب مبادرت ورزند. این ابزار به طور کلی شامل وسایل کاهنده دبی جریان، کاهنده فشار، افزایش دهنده سرعت خروجی آب (اسپری کننده)، کاهنده حجم مخزن، اندازه گیر جریان، سیستم تصفیه جریان و ابزار استفاده مجدد از آب می باشد.
اندازه گیری جریان باعث ایجاد حساسیت در مصرف کننده نسبت به میزان مصرف هر فعالیت و قیمت آب متناظر با آن فعالیت می شود و در نهایت می تواند منجر به تشویق به کاهش مصرف در مصرف کننده شود. ابزارهای کنترل دبی جریان، به شکل فیزیکی باعث ایجاد مانع و محدودیت در میزان حجم جریان خروجی و قابل دسترس مصرف کننده میشوند. کنترل مورد نظر هم می تواند با کاهش واقعی دبی جریان و هم با افزودن هوا به آب و اشغال حجمی از آب با هوا صورت گیرد.
در سیستمهای همراه با کاهش فشار آب، میزان آب کمتری در زمان مشخص به مصرف کننده توزیع خواهد شد و در نتیجه مصرف کاهش خواهد یافت. افزودن سرعت خروج آب از دهانه خروجی، باعث ایجاد کارایی بیشتر در بعضی فعالیتها نظیر شستشوی ماشین، شستشوی توالتها و … می شود. این امر با نصب یک کنترل کننده خروجی سطح جریان امکان پذیر می باشد. برای بعضی مناطق که از کمبود شدید آب رنج می برند، نصب یک تصفیه کننده آب جهت جلوگیری از هدر رفت آن، منطقی به نظر می رسد. البته معمولاً این گونه وسایل به جز موارد و مناطق خاص و استثنایی، قابل توصیه نیستند. همچنین در مواردی نظیر استفاده از سیفونها، کاهش حجم مفید مخزن از جمله راهکارهای صرفه جویی در مصرف آب می باشد.
ابزارهای کاهنده مصرف استانداردهایی عیناً نظیر ابزارهای عادی دارند و فقط در میزان مصرف آب تاثیر گذار هستند. در اغلب کشورهای جهان، استانداردهای خاصی در مورد شیر آلات بهداشتی ساختمانی متاسب با شرایط هر کشور تعریف شده و موجود است. در کشوری نظیر ایالات متحده، استانداردهای فوق پس از اجرا در سالیان متمادی، پس از بازنگری دچار تغییر و تحول نیز شده و همچنان سیر تکاملی خود را طی می نمایند. در کشور ایران در سال ۱۳۸۰، استاندارد تولید شیر آلات بهداشتی توسط موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران تهیه شده است. استاندارد فوق شامل مجموعه اطلاعات و مشخصات فنی و آزمایشهای مختلفی از انواع درافشانها، سردوشی ها، شلنگ دوش حمام و شیرهای مخلوط اهرمی می باشد که اجرای بعضی از موارد، غیر اجباری و دسته ای دیگر نیز اجباری است که باید مورد توجه تولید کنندگان قرار گیرد. مرجع استاندارد فوق، از مجموعه استانداردهای BS می باشد. از سوی دیگر در متن فوق، رواداریهای مجاز، آزمونها و الزاماتی که در ارزیابی مشخصات مختلف درافشانها مطرح است، معرفی گردیده است. استاندارد فوق شامل موارد زیر است:
– شیر آلات بهداشتی-مشخصات کلی درافشانها
– شیر آلات بهداشتی-شیرهای مخلوط اهرمی مکانیکی
– سردوش حمام
– شلنگ دوش حمام
همچنین مصرف کنندگان خانگی می توانند مصارف بیرون از خانه خود نظیر باغبانی، شستشوی ماشین و . . . را از طریق روشهای مختلف کنترل نموده و از هدر رفت آب جلوگیری نمایند. این روشها میتوانند بصورت فیزیکی (استفاده از ابزار) و یا به شکل طبیعی باشند. به عنوان مثال، کاشت گیاهان کم مصرف و متناسب با شرایط اقلیمی منطقه، به عنوان روشی طبیعی و استفاده از آب پاشها به عنوان روشی فیزیکی، می تواند باعث بهبود کارایی بهره برداری از منابع آب گردد.
وسایل آب بر:
به وسایل یا تجهیزاتی که فرآیند آنها وابسته به آب بوده و مصرف کننده آن هستند تجهیزات آب بر گویند مانند ماشین لباسشویی، ماشین ظرفشویی، کولر آبی و غیره.
در این وسایل معمولاً کاهش مصرف موکول به فرهنگ استفاده از وسیله بوده و لوازم کاهنده تاثیر چندانی در کاهش مصرف آنها ندارد مثل ماشین لباسشوئی که مصرف کمتر آن موکول به پرکردن کامل مخزن از لباس می باشد.
وسایل آب پخش:
به وسایلی که فقط آب را منتقل و پخش می نمایند وسایل آب پخش گویند مانند انواع شیرآلات، سیفون، دوش و غیره.
منبع:وزارت نیروکد خبر:- تاریخ انتشار:ﺳﻪ شنبه ۹ شهریور ۱۳۹۵