آب شور آبی است که دارای مقادیر بالای نمک باشد. ترکیب آنیونها و کاتیونها در بروز تغییر خواص آب بسیار حائز اهمیت است مثلا مزه شوری آب ناشی از غلظت یون کلر(آنیون) می باشد که شدت شوری بستگی به ترکیبات شیمایی آب دارد.به طوریکه اگر کاتیون سدیم باشد در آبهای با غلظت ۲۵۰ میلی گرم مزه شوری آب محسوس است.اما اگر کاتیون کلسیم یا منیزیم باشد تا غلظا ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر یون کلر ممکن است مزه شوری در آب آشکار نگردد. امروزه ۳٫۵ درصد از آب کل دنیا را مواد معدنی تشکیل می‌دهد که عمدهٔ آن نمک یا همان کلسیم کلراید (cacl2) است.
در حال حاضر مقیاس استاندارد و قابل قبول در تفکیک توده‌های آبی به شرح ذیل می‌باشد:
بازه شوری (ppt) نوع توده آب:
کمتر از ۰٫۵ آب شیرین Fresh water
۳۰ – ۰٫۵ آب لب شور Brackish water
۵۰ – ۳۰ آب شور Salt water
بیشتر از ۵۰ آب شورگن Brine
شوری آب دریاها و اقیانوس‌ها آن‌ها را در برابر فساد مقاوم می‌سازد.
نوع آب بر پایه درصد نمک
آب شیرین آب لب‌شور آب شور آب‌نمک
کمتر از ۰٫۰۵٪ ۰٫۰۵–۳٪ ۳–۵٪ بیشتر از ۵٪
علت شوری آب : شوری آب حاصل پیوند آنیون هایی مثل کلر با کاتیون هایی از جمله سدیم، کلسیم و … است که تشکیل نمک می دهند و تنها در صورت تشکیل نمک مربوطه مزه شوری آب احساس می شود. شدت شوری بستگی به این دارد که کدام کاتیون با یون کلر واکنش بدهد که در این مورد نمک طعام یا همان NaCl در مقایسه با کلرید کلسیم و منیزیم شورتر است. بنابراین آبی شور است که حتما نمک تشکیل شود و اگر کلر به تنهایی وجود داشته باشد آب شور نیست و تنها TDS آن بالاست . مقدار عمدهٔ نمک در آب‌ها به دلیل انحلال مواد پوستهٔ زمین بعلت فرسایش در آب است اما دیگر علت شوری آب دریاها به جهت فعالیت‌های آتش فشانی است.[۱]
مقدار شوری آب در نواحی مختلف زمین متفاوت است و این میزان بستگی به جنس خاک آن ناحیه دارد.
منبع: ویکی‌پدیاکد خبر: -تاریخ انتشار:۱۳۹۵/۰۳/۱۸
