پیمان دانشکار آراسته در گفتگو با مهر، در پاسخ به سئوالی در مورد علت پیدایش فروچاله ها در شهرستان میناب اظهار داشت: دشت میناب همانند بسیاری از دشتهای ایران دچار بحران است و مصارفی که برای دشت میناب در نظر گرفته شده با منابع آبی که در اختیار دارد، انطباق لازم را ندارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) افزود: سطح زیر کشت در این منطقه آب بسیاری نیاز دارد که منابع موجود کفاف آن را نمی دهد و بهره برداری بی رویه از آب های زیرزمینی منجر به این شده که افت زیادی در آبخوان دشت میناب صورت گیرد.
دانشکار آراسته ادامه داد: به دنبال کاهش کیفیت آب در اغلب نقاط، عمق دسترسی به آب نیز افزایش یافته و بسیاری از چاه های موجود دچار مشکل شده و از بهره برداری خارج شده اند ضمن اینکه دسترسی به آب برای بخش کشاورزی و باغی در میناب دشوار و حتی غیرممکن شده و اقتصاد این قشر را هم با چالش مواجه کرده است.
این استاد دانشگاه صنعتی شریف اضافه کرد: از طرف دیگر دوره طولانی خشکسالی ها این وضعیت را شدت بخشیده و آبی در لایه های زیرین زمین ذخیره نشده و تغذیه طبیعی صورت نگرفته که بهره برداری تداوم داشته باشد.
دانشکار آراسته با بیان اینکه سال جاری کمی متفاوت است و امیدواریم که بارش ها و نزولات آسمانی خوب باشد، گفت: واقعیت این است که بهره برداری از منابع آب زیرزمینی با وضعیت موجود و شیوه ای که در دشت میناب در حال انجام است، موجب مرگ آبخوان شده است.
پدر آب های زیرزمینی ایران در ادامه با اشاره به بازدید میدانی خود از دشت میناب، شکل گیری فروچاله در میناب را ناشی از مرگ آبخوان در دشت میناب دانست و گفت: این نشست ها جبران ناپذیر است.
دانشکار آراسته همچنین با تشریح پیامدهای خطرساز شکل گیری نشست زمین، اظهار داشت:در چنین وضعیتی حتی اگر بتوان تغذیه مصنوعی هم انجام داد، ولی آبخوان به شرایط گذشته بر نخواهد گشت.
وی ادامه داد:خطر فروچاله ها غیر مترقبه و غیر قابل پیش بینی است و هر لحظه ممکن است هر جایی از زمین فرورفتگی های عظیم رخ دهد و تاسیساتی در زمین بعیده شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) با بیان اینکه از حدود ۱۲ سال پیش به طور قطع آثاری از این فاجعه قابل رویت و نمایان بوده که گویای وضع کنونی دشت باشد، گفت: کاش در آن زمان به آثار توجه جدی صورت می گرفت و برای بهره برداری از مخزن آبهای زیرزمینی در میناب برنامه مناسب تری تدوین می شد.
وی در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به وجود سد استقلال در میناب به عنوان تامین کننده بخشی از آب بندرعباس، اظهار داشت: توسعه بی رویه شهر بندرعباس برای منابع آبی مشکل ایجاد کرده است چرا که در آمایش سرزمین به موضع آب و تامین آن توجه کافی و لازم نشده است.
دانشکار آراسته با بیان اینکه در موضوع آبهای زیر زمینی همیشه احیا کردن بسیار دشوارتر از پیشگیری تخریب مخزن است، افزود: با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، حجم قابل توجهی از آب سد میناب تبخیر می شود که اگر برآوردی از حجم این تبخیر صورت گیرد، به نظر می رسد اگر این میزان پیش از تبخیر به دشت منتقل شود و در اختیار کشاورزان و باغداران قرار گیرد و یا صرف تغذیه مصنوعی آبخوان شود، می تواند مقداری وضع موجود را بهبود بخشد.
منبع:قدس آنلاین کد خبر:۳۴۰۵۴۶ تاریخ انتشار: ۱۳۹۴/۱۰/۳۰ – ۱۴:۴۸
