شاید بتوان به روشنی ادعا کرد که تمام یا اکثریت قریب به اتفاق دولت‌هایی که بعد از انقلاب، سکان هدایت جامعه را در دست گرفتند، از علاج قبل از وقوع معضلات زیست‌محیطی ناتوان بوده‌اند و اقدامات آنها خلاصه شده در وقوع بحران بوده و به اصطلاح در دقیقه ۹۰ !
نمونه این مدعا، بحران بی‌آبی و کم‌آبی است که مثل بختک شومی روی آرامش و آسایش مردم، سایه انداخته!
اولین مورد هدررفت بیش از ۳۰درصد از آب شرب شبکه‌های آبرسانی تهران و بسیاری از استان‌هاست (بنا به اعتراف مسئولان استانی) که به واسطه پوسیدگی و قدمت خارج از استاندارد آنها، حجمی بالغ بر یک سوم آب شرب و شیرین کشور به هدر می‌رود و به رغم انتشار یک ساله این آمارپرحاشیه، هنوز هیچ مسئولی به صورت جدی طرح یا راهکاری برای حل این معضل پیشنهاد نکرده است و گویا منتظرند که دقیقه ۹۰بحران از راه برسد!
اما معضل دوم، قانون ناکارآمد و پرحاشیه سازمان آب و فاضلاب است! قانونی که به هر چند واحد آپارتمانی (حتی یک مجتمع بزرگ با چندین واحد مسکونی و تجاری و اداری)، یک کنتور اختصاص می‌دهد و سبب این اقدام غیرمنطقی را کمبود دستگاه کنتوری می‌داند که سالیان درازی است در کشورهای دیگر، نسل‌‌اش برافتاده است !
شاید همین امر موجب شده است که مصرف آب در بخش خانگی و صنعت کشور ما، چهاربرابر استاندارد جهانی باشد که این امر بیانگر اتلاف منابع آب و اسراف بیش از حد منابع حیاتی است. شست‌وشوی اتومبیل، حیاط، آبیاری باغچه‌ها، استحمام، لباسشویی و ظرفشویی و کولر از آب آشامیدنی تصفیه شده است که هزینه‌های سنگینی دارد، چراکه متأسفانه بسیاری از خانواده‌ها به این الزام و تعهد اخلاقی پایبند نیستند که نه تنها به میزان مصرف‌شان از آب لوله کشی استفاده کنند، بلکه در مصرف آب صرفه‌جویی کنند و این صرفه‌جویی را برای رفاه فرزندان‌شان در آینده متصور شوند نه رقابت با همسایه‌ای که مثلاً به اشتباه با آب شرب مشترک بین واحد‌های مسکونی، فرش، حیات یا بالکن خانه‌اش را شسته است.
در این صورت جای تذکر به خانواده‌ای که راه اشتباه را رفته، دچار رودربایستی شده و کار اشتباه همسایه متخلف را با شدت بیشتری که منجر به مصرف آب بیشتر شده انجام می‌دهد و این یعنی لحظه‌ای زودتر به لبه پرتگاه رسیدن !
متأسفانه این باور بیمار که هزینه قبض آب به صورت مساوی بین همسایه‌ها تقسیم می‌شود، هر واحد را مجاز می‌داند که بیشترین مصرف آب را داشته باشد. این باور غلط نه تنها صاحبان این باور را مدیون می‌کند، بلکه بحث اتلاف و هدررفت بی‌مورد آب را هم به دنبال خواهد داشت !
پس مادامی که کنتورهای آب در آپارتمان‌ها تفکیک نشده و کنتورهای مشترک جمع آوری نشود، هیچ‌گاه امر بسیار مهم صرفه‌جویی و مدیریت مصرف آب، اتفاق نخواهد افتاد و آب ارزشمند در پای اشتباه استراتژیک مسئولان و لجبازی شهروندان برای همیشه قربانی خواهد شد.
منبع: روزنامه جوان کد خبر: ۷۳۰۰۶۶ تاریخ انتشار: ۰۶ مرداد ۱۳۹۴ – ۲۰:۳۳
