عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان گفت: از روشهای مقابله با خشکسالی استفاده از روشهای نوین آبیاری است.
دکتر «ناصر طهماسبیپور» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی لرستان، در خصوص تأثیر استفاده از روشهای نوین در آبیاری برای مقابله با خشکسالی، اظهار کرد: در مناطقی که از سامانههای آبیاری نوین مانند لولهگذاری، پوشش انهار سنتی، آبیاری بارانی و قطرهای و همین طور لولهگذاری استفاده شده است متوسط بازده آب از۴۰ تا ۴۵ درصد به بیش از ۷۰ درصد افزایش داده شده است.
وی خاطرنشان کرد: از روشهای مقابله با خشکسالی استفاده از روشهای نوین آبیاری بوده که برخی از این روشها آبیاری بارانی، قطرهای و سطحی است.
طهماسبیپور با اشاره به روش آبیاری بارانی گفت: این روش به معنی پخش آب روی زمین جهت نفوذ در خاک برای استفاده گیاه و تولید محصول است. آبیاری و مدیریت آب در مزرعه در عین سادگی هنوز هم از پیچیدهترین و به عبارتی از مشکلترین عملیات کشاورزی بشمار میرود. بسیاری از متخصصان کشاورزی آبیاری را یک هنر میدانند تا علم و برخی آن را یک فن قلمداد میکنند.
این دکترای آبخیزداری ادامه داد: آبیاری بارانی بیشتر در زمینهایی انجام می‌شود که دارای شیب زیاد هستند و امکان آبیاری کرتی یا غرقابی و همینطور آبیاری جوی پشته وجود نداشته باشد.
وی ادامه داد: هم‌چنین آبیاری قطرهای عبارت است از روشی که طی آن با فشار کم از روزنه یا وسیلهای به نام قطرهچکان از شبکه خارج و به‌صورت قطراتی در پای بوته ریخته می‌شود. شبکهای که آب را در سراسر مزرعه توزیع میکند به کمک قطره چکان و با فشار کم در روی زمین پاشیده می‌شود. از مشخصات این روش تحویل آب به گیاه با فشار کم در منطقه ریشهها در سطح زمین(زیرخاک) است.
طهماسبیپور با اشاره به روش آبیاری سطحی خاطرنشان کرد: این روش آبیاری در مناطق نیمهخشک و زمینهای مسطح معمول است. در این روش آب در آبراهههایی سرباز و دارای شیب ملایم به جریان انداخته می‌شود. سپس به‌وسیله سیفون به کرتها یا ردیفهای کشت، داده می‌شود. در صورت کمیاب بودن آب یا شیب نسبتاً زیاد زمین، آب را درون لولههای فلزی یا پلاستیکی به جریان انداخته و با باز کردن دریچههایی که در بدنه لولهها به فواصل مساوی تعبیه شده آب را به میزان دلخواه به زمین میدهند که انواع آن آبیاری کرتی یا غرقابی و جوی پشته یا نشتی است.
منبع:ایسنا کد خبر: ۹۴۰۳۲۰۱۱۳۳۷ چهارشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ – ۱۰:۳۱
