دریای خزر با گنجینه ای از تنوع زیستی منحصر به فرد میرود که بهعنوان یکی از آلوده ترین دریاهای جهان شناخته شود.
سواحل جنوبی دریای خزر که دهههای متمادی است تفرجگاه ما ایرانیهاست ، اکنون در آماج حجم بالای آلودگیها قرار گرفته است . از سویی سیل عظیم گردشگران ، سالانه کوه زبالهها را در این دریا آب میکند و از سوی دیگر فاضلابهای شهری روانه این دریا میشوند ، بدون اینکه مسئولان شهری و محیط زیست اقدام جدی برای بازیافت آن کنند. این همه ماجرا نیست؛ عمق فاجعه آنگاه بیشتر روشن میشود که یادآور شویم این دریا، دریافت کننده آلودگیهای ۵ کشور دیگر نیز هست .
بخش مهمیاز این آلودگی از جانب جمهوری آذربایجان است و نشت مواد نفتی از تاسیسات استخراج نفت نیز به این مشکلات افزوده است. کشور ایران برداشت نفت در دریای خزر ندارد و این درحالی است که بسیاری از چاههای نفت آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان در دریا و دور از ساحل قرار دارند. به دلیل حرکت و جهت جریانهای آب در سواحل جنوبی دریای خزر رسوبات بستر در بخش سواحل جنوبی دریای خزر تجمع دهنده مقادیر بالایی از هیدروکربنهای حاصل هستند.
اکنون بیش از ۲هزار گونه در دریای خزر شناسایی شده که حضور ماهیان مهم ترین گونههای این اکوسیستم آبی به شمار میرود که با گذشت سالها در خطر انقراض قرار گرفته اند. بر اساس آمار ذخایر خاویار دریای خزر از ۳۰۵تن در سال ۱۳۶۴به کمتر از ۳تن در سال ۱۳۹۱و تعداد فکها از یک میلیون به کمتر از یکصد هزار رسیده است. حضور شانهدار مهاجم، گونههای جدید فیتوپلانکتون، رشد سریع آزولا و به طور کلی افزایش میزان آلودگیها تنوع زیستی منطقه را با بحران روبه رو کرده است.
تحقیقات انجام شده روی رسوبات سطحی سواحل جنوب غربی دریای خزر بیانگر آن است که منشأ اصلی این ترکیبات با احتمال زیاد مربوط به آلودگی نفتی آذربایجان است. میزان هیدروکربنها و آروماتیک این ترکیبات در دریای خزر در سطح پایینی نسبت به استانداردهای جهانی است اما بالاتر از سواحل ترکمنستان و قزاقستان است. سواحل استان مازندران وگلستان کمتر تحت تاثیر آلایندههای نفتی وارده از کشور آذربایجان قرار میگیرند.
به عبارت دیگر، ایران قربانی آلودگیهای نفتی کشورهای همسایه دریای خزر است. از مهم ترین آلودگیهای این پهنه آبی میتوان به نیترات و فسفات و هیدروکربنها اشاره کرد. با توجه به روند افزایشی پسابهای صنعتی و فاضلاب شهری و همچنین افزایش میزان نیترات در سواحل این دریا اقدامهای فوری را میطلبد.
سهم ناچیز ایران در آلودگیهای نفتی خزر
حمید غفارزاده، استاد دانشگاه و مدیرکل بین الملل واحد علوم و تحقیقات معتقد است : ایران هم در بحث آلودگی خزر سهم دارد. اکثر رودخانههای شمالی کشور آلودگی میکروبی را وارد خزر میکنند و اغلب شهرهای شمالی فاضلابهای شهری را بدون تصفیه وارد آب میکنند اما از لحاظ آلودگی نفتی سهم ناچیزی داریم. وی میگوید: در کنوانسیون خزر که تنها سند توسعه پایدار منطقه و الگویی برای توسعه خزر است به بحث جلوگیری از انواع آلودگی خزر پرداخته شده است. این کنوانسیون وظایفی را در قالب پروتکلها تعریف و به کشورها واگذار میکند. چند سالی است که تعدادی پروتکل برای جلوگیری از آلودگی ناشی از نفت و تنوع زیستی برای کشورها منعقد شده است اما هنوز برخی از آنها به مرحله اجرا درنیامده اند و تاکنون هیچ پروتکلی برای ماهیگیری در خزر که میتواند جلوی نابودی آبزیان این دریا را بگیرد مطرح نشده است.
ایجاد ممیزی برای سکوها
مدیر کل دفتر آلودگیهای دریایی معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست از ایجاد نظام ممیزی سکوهای نفتی در سال جاری خبر داد و گفت: تدوین این نظام از مهمترین اقدامات در سال جاری محسوب میشود.
ضیاء الدین الماسی اظهار داشت: به منظور تدوین قوانین و ضوابط و نیز راهنماییهای مورد نیاز جهت مدیریت آلودگی دریا در سال جاری، پنج ضابطه جدید از سوی معاونت محیطزیست دریایی در این خصوص تدوین شده است یکی از این ضابطههای تدوین شده امسال به مرحله ابلاغ و اجراییشدن رسیده است این امر باهمکاری نظام فنی و اجرایی کشور و نیز سازمان مدیریت و برنامه ریزی صورت گرفته است. وی خاطرنشان ساخت: در سال آینده، تدوین دو دستورالعمل جدید و چهار استاندارد جدید در حوزه مرتبط باآلودگیهای نفتی در دستور کار قرار خواهد داشت. بههمین منظور بخشی از منابع مالی جهت تدوین این قوانین جدید با همکاری سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ابلاغ
شده است.
خلأ شیوه نامه مقابله با آلودگی
وی با بیان اینکه منابع آلاینده دریا به دو دسته با منشأ سرزمینی مانند شهرها و صنایع و منشأ منبع دریایی تقسیم میشوند تاکید کرد: سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون نظامیمبنی بر مقابله با منابع آلاینده با منبع آلایندههای دریایی مانند شناورها و سکوهای نفتی تدوین نکرده است. مدیر کل دفتر آلودگیهای دریایی معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست از ایجاد نظام ممیزی سکوهای نفتی در سال جاری خبر داد و گفت: تدوین این نظام از مهمترین اقدامات در سال جاری محسوب میشود. در این راستا آموزش کارکنان و کارشناسان محیط زیست در سه دوره پیش بینی شده است. وی تاکید کرد: این دورههای آموزشی مربوط به آموزش استانداردهای چهارگانه برای اجازه ورود کارشناسان محیط زیست روی سکوهای نفتی است و ورود افراد به سکوهای نفتی، مستلزم گذراندن دورههای آموزشی ویژه جهت دریافت گواهینامههای لازم است. هم اکنون دوره ممیزی سکوهای نفتی جهت اخذ گواهینامه برای ۱۸ نفر از کارشناسان محیط زیست در حال برگزاری است.
وی تاکید کرد: بر اساس قرارداد منعقد شده از سوی معاونت دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با شرکت ملی نفتکش ایران، این دورههای آموزشی توسط این شرکت در حال برگزاری است.
وی گفت: با تربیت نیروهای آموزش دیده و اخذ گواهینامه ممیزی سکوهای نفتی از سوی آنها، برای نخستین بار سکوها و شناورهای نفتی توسط سازمان حفاظت محیط زیست بازرسی خواهد شد.
الماسی تاکید کرد: بر اساس برنامهریزیهای صورت گرفته از خرداد ماه سال آینده به صورت رسمیبازدید از سکوهای نفتی توسط بازرسان محیط زیست آغاز خواهد شد.
سخن آخر
بر اساس این گزارش وجود آلایندههای نفتی، صنعتی، شیمیایی و فاضلابهای خانگی، دریای خزر را با فاجعه ای جبران ناپذیر مواجه کرده است که این مسئله باعث برهمخوردن سیستم اکولوژیک آن میشود. متاسفانه سالانه بیش از یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون مترمکعب فاضلاب از رودخانهها سرازیر خزر میشود که این مسئله باعث کاهش اکسیژن آب و در نتیجه نابودی بسیاری از آبزیان میشود، ژرف ترین بخش این دریا در امتداد ۷۶۰ کیلومتری سواحل ایران گزارش شده و ۱۱۴ گونه، ۶۳ زیرگونه و ۱۴ نژاد از کمیاب ترین ماهیان جهان را دارد و متاسفانه خاویار که نگین خزر است در حال کاهش و نابودی است.
منبع:الف کد خبر:۳۳۷۰۱۷ تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۴۴